O banco da "lonja". Árbitros.

 Como ven sabedes ou non o banco da "lonja" sempre foi un lugar de xuntanza e coñecemento, de historias e contos, de verdades e mentiras. Un lugar de boas intencións, un sitio de coñecemento e de respeto, un lugar de patrimonio excepcional, fráxil e relacionado ca memoria dos nosos maiores. Dende aquí vamos con esta nova sección intentar coidalo. 

Así de vez en cando vamos sacar eses contos futbolísticos que alí se contaban e que queden aquí impresos na memoria. No blog vamos tirar de cousas sobre o fútbol do Muxía e do Madrid, pero quen sabe si sale algo interesante podemos tirar por outros mares. Por certo calquera que coñeza historias interesantes pode axudarnos.

Hoxe tócalle a dous árbitros, o primeiro vai ser Raúl García de Loza, famoso para o madridismo por dúas grandes polémicas como a final de Copa do Rei de 1990 e pola "final" de liga de Tenerife de 1992, pero non viñemos a falar deso, viñemos a falar de cousas relacionadas con  Muxía neste caso.

A súa amizade co avogado muxián Manolo Martín trouxo a Muxía en infinidade de ocasións, sendo o colexiado en numerosas edicións do Trofeo que leva o seu nome. Ademais o traballo da muller fixo que fora residente costeiro durante algún que outro ano o que o fixo moi coñecido sobre todo por Cee, din os nosos maiores que residía alí porque a muller traballaba en Corcubión. 

Resulta que a pesar de que todos pensabamos que era coruñés, non é lucense. Pero o que poucos igual coñecedes según nos contan os habitantes do banco  é que parece ser que foi directivo do Muxía no seu día para poder participar nas eleccións a Federación Galega de Fútbol, eles din que quería ser presidente da mesma  será verdade isto ou será cousa dos nosos maiores da "lonja", pois non o sabemos pero eche un conto curioso. 

O que si sabemos é que sempre foi un namorado ver os partidos na Arliña. Sempre lle pareceu un campo maravilloso polas súas espectaculares vistas, a quen non por certo.

Todo un García de Loza pasando dos grandes campos a Arliña.

A nosa segunda protagonista do día é Yolanda Parga, a coruñesa é a xefa do arbitraxe feminino, famosa tamén nos últimos días por estar casada con Megía Dávila. 

Pero o que poucos coñecen seguro según nos contan os nosos maiores do banco da "lonja"  é que era habitual vela arbitrando na Arliña nos seus inicios no arbitraxe. Eles din que a razón pola que viña tanto a Muxía é que o seu pai era o xefe dos árbitros no comité de A Coruña e levábase ben con Richard o que era daquela o adestrador de categorías inferiores no Muxía. Din os nosos vellos que como o pai contaba co bo trato de Richard asignáballe moitas veces partidos naquel difícil campo costeiro como era a Arliña para moitos colexiados. Por certo tamén nos din que de vez en cando viña o pai.

Canto saben os nosos maiores, a actual xefa arbitral do fútbol feminino deu os seus primeiros pasos como colexiada pola nosa querida  Arliña, según nos contan eles.

Non é fácil ser árbitro.

Por certo din que algún día nos contarán un dos arbitraxes máis famosos da historia do Muxía como é o da mítica final tripitida de Copa vs Xallas e dos numerosos goles anulados, pero que pasemos por Piratas de Muxía que no seu día algo contou sobre o tema.

Confiamos que esta sección siga adiante e nos conten outras historias do pasado. Será verdade o que nos contan ou serán as típicas que nos queren colar? Polo menos fixeronnos pasar un cacho atentos os seus contos. Será por eso polo que queren quedar no anonimato.